Maori

Donderdag 2 januari
Vandaag een ontbijt in het zonnetje met het zicht op de Hururu Falls, is dat niet een goed begin van de dag? Na de koffie gaan we naar Kawakawa, dit is vlakbij waar we de kunstwerken van de Oostenrijkse kunstenaar Friedensreich Hundertwasser gaan bekijken. Het Hundertwasser plublic toilet is een fantasierijke creatie van allerlei (bouw)materialen in verschillende kleuren. Het is geweldig om hier naar het toilet te gaan. (voor de Zwollenaren, het deed mij denken aan het gebouw op de Noterhof maar dan anders) en een beetje Gaudi….
We bekijken nog een muur van zijn hand en lopen nog wat door het dorpje.
Daarna gaan we naar Paihia waar we een ‘Dolphine Cruise to Hole in de Rock’ hebben geboekt.
Het is prachtig weer en we hebben een plekje op de dek. Na een halfuurtje varen in de Bay of Islands zien we de eerste Dolfijnen, geweldig, ze springen boven water en zwemmen rond de boot.
We varen door naar de “Hole in de Rock” en genieten ondertussen van de prachtige omgeving en eilandjes.
Op de terugweg gaan we van boord bij het plaatsje Russell waar het oudste kerkje van New Zeeland staat. Het is een van de eerste nederzettingen van de Europeanen. Er staan mooie Engelse huizen aan de Boulevard. Na een uurtje stappen we weer aan boord en varen naar Paihia. We hebben weer een dag met een gouden randje.

Vrijdag 3 januari
We gaan vroeg op weg naar de westkust om door het Waipoua Kauri Forest te gaan rijden en de oudste Kauribomen te gaan bekijken. We wandelen naar de Tane Mahuta, (heer van het woud) 51m hoog en
13.8 m in omtrek. De andere boom bleek achteraf 2 km verderop te zijn maar er stond op het bordje Forest walk en wij hadden niet door dat daar de andere Kauri boom stond dus de Te Matuha Ngahere (vader van het bos) hebben we gemist. Het rijden door de Forest is geweldig, een dicht begroeid bos waar de weg door heen kronkelt. We proberen weer onze tourist radio. Deze moet de toeristische plaatsen en informatie geven. De onze zwijgt in alle talen….
Als we op een onverharde en steile weg met veel gaten naar een lookout over de Forest rijden worden we op de proef gesteld. De koffers (die boven de cabine staan) komen naar beneden en de gordijntjes vliegen van de rail. Het is een chaos in de camper. We hebben nog net geen helm nodig maar voor de volgende keer nemen we de vergiet en een metalen schaal mee in de cabine….
We komen veilig boven waar een uitzicht toren is met een mooi uitzicht over het bos en rijden heel voorzichtig weer naar beneden, zonder problemen…..
Onderweg komen we een hout bedrijf tegen die Kauri bomen, duizenden jaren oud, uit de grond haalt en er prachtige dingen van vervaardigd, zoals tafels, kasten, schalen, vazen enz.
In Matakohe bezoeken we het Kauri museum. Dit museum laat heel gedetailleerd de geschiedenis zien van de Kauri boom, het op grote schaal kappen door de Europeanen in het verleden, het vervoer en de winning van het gom. Dit is een soort hars (vernis) wat uit de boom stroomt als deze wordt beschadigd en een soort bescherming vormt voor infectie van de boom. Ook het verwerken en veel oude leefgewoonten en materialen uit die tijd zijn tentoon gesteld. Zelfs een (opgezette) koe die gemolken wordt…en melk geeft……
Des al niet te min een prachtig museum waar veel te zien is en waar met heel veel liefde en aandacht de materialen verzameld en tentoongesteld zijn.
Als we bedenken dat we een camping willen gaan zoeken blijkt deze nog 70 km verderop te zijn. Dat is vermoeiend na zo’n lange dag, we hebben het niet helemaal goed ingeschat. We besluiten naar Auckland te rijden en te kijken of er op de camping waar we eerder waren een plekje is. De beheerder kent ons nog en verteld dat hij een dubbelboeking had en er nu een plekje voor ons is. Hebben wij even geluk!
Na een lange dag rijden(360km) smaakt ons aperitiefje wel heel lekker!

Zaterdag 4 januari
Na een heerlijke nacht slapen staan we weer fris op en gaan richting Roturua. We laten de The Hot Beach, wat we eerst van plan waren, op het schiereiland Coromandel voor wat het is. Het wordt teveel van het goede. De afstanden zijn groot.
Nu we toch in Auckland zijn gaan we bij Apollo verhuur aan om een stabielere tafel, de kapotte stoel inruilen, een wegen map en de toeristradio vervangen. Nu nog wat boodschappen voor de komende dagen en de tank weer vol en dan gaan we richting het zuiden. We krijgen nu wel heel veel info door de radio en worden keuzes voor bezienswaardigheden nog lastiger. We kunnen hier wel een jaar rond trekken en hebben nog niet alles gezien. We rijden de HW 1 af naar Cambridge en genieten van het prachtige wisselende groene landschap.
We besluiten we om de Movie Set, waar een deel van de film de ‘Lord of de Rings’ is gemaakt in Matamata te gaan bezoeken. We maken een tour door ‘Hobbiton’ waar de filmset herbouwt is na de opnames en nu een toeristische attractie is. Na de opnames moest de set weer in oude staat terug gebracht worden en is na 2 jaar weer herbouwt en is er een weg aangelegd. De rust is hier sindsdien drastisch veranderd met al die toeristen denk ik. We gaan met een oude bus de heuvels in. De set is op het land van de grootste farm uit de omgeving, 16.000 schapen en 800 koeien die op de heuvels grazen. Aangekomen kunnen we door Hobbiton wandelen met een gids en is het een feest van herkenning. Het ziet er allemaal sprookjes achtig uit.

Zondag 5 januari
Vandaag de rustdag en we nemen de tijd om op te starten. Voor we met de camper weg rijden is het van belang om alles te checken of de deurtjes en uitdraai ramen dicht zijn en alle losliggende dingen opgeruimd zijn. Het gas is afgesloten, de electra kabel is opgeruimd en we ons teiltje niet vergeten wat onder de afvoer staat. De eerste bocht is de check…. meestal gaat goed!
We rijden vandaag naar Rotorua. Hier is veel te zien en we gaan eerst naar het Informatie punt in de stad.
We boeken voor de avond een show in de Tamaki Maori Village. Daarna gaan we naar het KuiRaw Stads-park waar we allerlei stoom omhoog hebben zien komen. We genieten van onze lunch en gaan daarna een wandeling maken door het park. Er zijn allemaal stomende en borrelende modder poelen afgezet met hekjes. Heel bijzonder om te zien hoe de modder kookt en stinkt door de zwavel en andere chemicaliën.
Daarna gaan we een prachtige wandeling door een bos maken met de hoge en dikke Redwood bomen. Als we zo door het bos lopen denken we dat de hof van Eden er zo ongeveer uit kan hebben gezien, zo sereen en mooi. We noemen het nu maar de ‘Hof van Heden’. Het is heerlijk om te wandelen we zitten best wel veel in de camper om de afstanden te overbruggen. Het regent een beetje maar in de bos heb je daar niet zoveel last van. Als we terug komen bij de camper staat een jongetje mij verbaasd aan te kijken als ik mijn schoenen verwissel en hij het bed ziet liggen in de camper. Hij vraagt of ik daar slaap en of ik geen huis heb. Ik leg hem uit dat we op reis zijn en ons huis in Nederland is. Zijn grote verbaasde ogen en gezichtje sprak boekdelen….
We zetten de camper op de camping neer en worden om 16.00 opgehaald voor de Maori show. Het is een gezellige boel in de bus. De guide vraagt een vrijwilliger om chief te zijn voor de avond en geeft ons de nodige uitleg over de gebruiken van zijn Maori familie. Een Canadees voelt zich geroepen….
We krijgen een prachtige avond voor geschoteld met uitleg over de Maori gebruiken, een traditionele Hangi maaltijd die in een kuil wordt klaargestoomd en een show. Alles in mooie traditionele kleding, voorwerpen en tattoos. De sfeer is heel gezellig en uitnodigend, we worden actief betrokken. Na afloop worden we weer met de bus naar de camping gebracht en alle verschillende nationaliteiten worden uitgenodigd om hun eigen volkslied te zingen. We komen niet aan het ‘Wilhelmus’ toe want we verlaten als eerste de bus………..

Maandag 6 januari
Vandaag schijnt het zonnetje weer en we gaan er op uit om het vulkanisch gebied te gaan bekijken. Er zijn meerdere opties, wij hebben besloten om naar Wai-O-Tapui Thermal Wonderland te gaan.
Het is altijd weer een verrassing wat er gaat komen. Het eerste onderdeel van de tour is de Lady Knox Geiser die om 10.15 uur een eruptie heeft. We zitten op een grote tribune met een paar honderd man te wachten en verdenken de guide ervan dat hij de kraan gaat open zetten….Hoezo natuurlijke uitbarsting op een gezette tijd? Het wordt al snel duidelijk hoe het werkt. De geiser is in het verleden ontdekt door gevangenen die naald bomen moesten planten en hun kleren in de hete bron wasten. Door de zeep werd de bovenlaag zacht en er ontstond een uitbarsting. Het bleek dat dit iedere 24 uur gebeurd als er voldoende water en druk is opgebouwd. Lady Knox heeft de traditie met zeep gestart en wordt nog steeds herhaalt voor de toeristen. Indrukwekkend maar helaas geen 20 m hoog zoals in de folder werd beloofd maar het is een prachtig schouwspel.
Daarna gaan we Wonderland bekijken. We lopen door het vulkanisch gebied met zijn borrelende poelen in allerlei kleuren. Het is fascinerend. Cor heeft niet zo’n goede reuk, ik benijd hem nu want het stinkt hier als een mud maar dat neemt niet weg dat het heel bijzonder is om dit te bekijken en te ruiken. Na 2 uur zoeken we de frisse wind op om een hapje te eten en rijden via een toeristische route terug. We gaan het Bleu Lake(wordt gebruikt voor recreatie)en Green Lake(is een Maori heiligdom) nog even opzoeken. De Buried Village, waar we een wandeling van een uur moeten gaan maken om alles te zien laten we voor wat het is. Vast ook heel interessant maar nu even teveel van het goede. We lopen nog even door het centrum van Rotorua maar dat valt wat tegen.
Dan is het wel weer genoeg voor vandaag en gaan we moe maar voldaan terug naar de camping en gaan lekker in de schaduw zitten….

Dinsdag 7 januari
We laten Rotorua achter ons en gaan via de SH30 naar het westen. Alweer een heel afwisselende weg. We volgen een stuk van de Waikota River. We drinken een kopje koffie drinken aan de rivier en over wegen hier maar te blijven zo mooi! Als we een stuk verder rijden komen we de Worlds Largest Totara Tree tegen en maken een wandeling door een dicht bos en een smal pad en vinden de dikke boom. Hier zijn mannen bezig om deze beschermde boom te gaan beklimmen. Als andere wandelaar hun verontwaardiging uitspreken en gevraagd worden naar hun vergunning ligt deze in de auto zeggen ze. Het is allemaal een beetje verdacht. Ze zeggen alle hoogste bomen in de wereld te beklimmen.
We vervolgen onze weg en komen bij de Waitomo Gaves waar we de Glowworm gaan bekijken. We krijgen eerst een rondleiding door de grot die nog steeds beheerd wordt door de Maori familie van de ontdekker.
Daarna gaan we in een bootje de donkere rivier op en zien aan het plafond duizenden lichtjes(sterretjes) twinkelen, de Glowworm. Indrukwekkend al die lichtjes in het duister en het druppen van de grot in de stilte te horen… Wat moet dit bij het ontdekken van al dit moois ook fantastisch zijn geweest. De Glowworm is de larf die uit het eitje gekomen in van de Fungus Gnat, aan een draadje hangt (9 maanden) en een soort cocon vormt en licht geeft om voedsel te lokken. Daarna komt de volwassen mug uit zijn cocon en leeft nog 6 dagen om voor de voortplanting te zorgen en daarna te sterven. Wat is de natuur toch hard maar ontzettend mooi.

Woensdag 8 januari
We starten onze dag in het Bird Park Kiwi House in Otorohanga waar we hebben overnacht. Het is mooi om een aantal de vogels die hier leven te kunnen bekijken. En zeker de Kiwi, het nationale symbool maar zich overdag nauwelijks vertoont en maar op een paar plekken leeft.
Onderweg naar onze volgende bestemming steekt er een Possum over, een knaagdier die ongeveer de grote van een kat heeft. We zien er heel veel dood aan de weg liggen maar dit was de eerste levende. Dan zien we nog een grote groep vogels die op kalkoenen lijken maar dan veel mooier van kleur. Wauw we worden vandaag getrakteerd op Fauna bij alle mooie Flora…. en na ieder bocht of heuvel ontvouwd zich weer een ander mooi landschap. We rijden via de SH4 en SH41 naar Turangi onder aan het Lake Taupa
We komen nog een prachtige lookout tegen met een steile weg omhoog en ja hoor je raadt het al… Maar de chaos wordt opnieuw beloond met een prachtig uitzicht over de bergen in de omgeving en het meer. We zien uit sommige hellingen stoom komen, ook hier is het een vulkanisch landschap.
Als we camping boeken vraagt de mevrouw van de camping naar onze verdere plannen. Zij weet te vertellen dat de Ferry naar het Zuidereiland tot na het weekend is volgeboekt. Daar hadden we niet op gerekend en gaan het op internet uitzoeken. Met veel moeite vinden we op as. maandag om 9.00 uur nog een plekje, hebben wij even mazzel!
Als alles is geregeld trekken we onze wandelschoenen aan om een wandeling te maken rond de monding van de Tongariro River die hier in het Lake Taupa uitmond.